[ad_1]
سفتی زانوها، درد مفاصل لگن و روال کند درد مزمن مفصل زیاد تر بهگفتن بخشی اجتنابناپذیر از پیری پذیرفته خواهد شد. اما در حالی که آرتروز شایعترین بیماری مفصلی در جهان است، متخصصان اعتقاد دارند که تعداد بسیاری از راه حلهایی که برای درمان یا پیشگیری آن منفعت گیری میبشود، شواهد علمی کافی ندارند.
ورزش یکی از مؤثرترین راه حلها برای درمان بیماریهای مزمن و ناتوانکننده مفصل همانند آرتروز است، اما تعداد مقداری از بیماران به آن میپردازند. پژوهشهای انجامشده در ایرلند، بریتانیا، نروژ و ایالات متحده نشان میدهدکمتر از نیمی از افراد مبتلا به آرتروز توسط پزشک خانواده یا اراعهدهنده خدمات اولیه به ورزش یا فیزیوتراپی ارجاع داده خواهد شد. بیشتر از ۶۰ درصد درمانهایی دریافت میکنند که با دستورالعملها همخوانی ندارند و نزدیک به ۴۰ درصد قبل از این که گزینههای غیرجراحی را امتحان کنند، مستقیماً به جراح ارجاع داده خواهد شد.
ورزش منظم و موثر، مفصل را تحکیم میکند، غضروف را نگه داری میکند و به افت درد و بهبود کارکرد پشتیبانی میکند
برای فهمیدن اهمیت این آمار، باید بدانیم ورزش چه تأثیری بر مفاصل دارد. آرتروز شایعترین نوع آرتریت است و بیشتر از ۵۹۵ میلیون نفر در سراسر جهان به آن مبتلا می باشند. مطابق مطالعه جهانی منتشرشده در مجله لنست، این عدد امکان پذیر تا سال ۲۰۵۰ به یک میلیارد نفر برسد. افزایش طول عمر، سبک زندگی کمتحرک و افزایش تعداد افراد دارای اضافهوزن یا چاقی، این روال را تحکیم میکنند.
افرادی که بهطور منظم ورزش میکنند، بهصورت فیزیکی و زیستی خود را از ابتلا به بیماری و پیامدهای شدید آن محافظت میکنند. غضروفی که انتهای استخوانها را میپوشاند، لایهای سخت و محافظ است که خونرسانی مستقیمی ندارد و برای تغذیه و نگه داری سلامت خود به حرکت نیاز دارد. غضروف همانند اسفنج عمل میکند: زمان راه رفتن یا تحت سختی قرار گرفتن مفصل، فشرده میبشود و مایعات داخل آن خارج میبشود، سپس مواد مغذی تازه را جذب میکند. هر حرکت، علتگردش مواد مغذی و روانکنندههای طبیعی در مفصل میبشود و سلامت آن را نگه داری میکند.
درحقیقت، فکر قدیمی از آرتروز بهگفتن «فرسایش ساده» گمراهکننده است. مفاصل همانند لاستیک ماشین نیستند که بهطور حتم فرسوده شوند؛ آرتروز فرایندی طویل از فرسایش و ترمیم است که در آن حرکت و ورزش منظم نقش حیاتی در ترمیم و سلامت کل مفصل دارند.
زیاد تر بخوانید
امروزه میدانیم آرتروز فقط مشکلی برای استخوانها نیست، بلکه در این بیماری مایع مفصلی، استخوان، رباطها، عضلات اطراف و حتی اعصاب که حرکت مفصل را ممکن میکنند، هم تحت تأثیر قرار میگیرند. ورزش درمانی همه این قسمتها را مقصد قرار میدهد.
ضعف عضلانی، بهگفتن یکی از اولین نشانههای آرتروز، با تمرینات مقاومتی قابل بهبود است. شواهد قوی مشخص می کند ضعف عضلانی خطر ابتلا و پیشرفت بیماری را افزایش میدهد. کنترل عضلات و مفاصل میتواند با برنامههای تمرینی خاص آموزش داده بشود. این برنامهها طبق معمولً به طور گروهی و تحت نظر فیزیوتراپیست انجام خواهد شد و روی کیفیت حرکت، اعتدال و قوت تمرکز دارند تا مفصل پایدارتر بشود و مطمعن به نفس فرد افزایش یابد. سپس از آخر برنامه، افت درد و بهبود کارکرد مفصل و کیفیت زندگی تا یک سال قابل مشاهده است.
ورزش داروی سودمند برای کل بدن است و مزایا آن در افت علائم بیشتر از ۲۶ بیماری مزمن اثبات شده است. در آرتروز، ورزش نهتنها غضروف و عضلات را تحکیم میکند، بلکه التهاب، تغییرات متابولیک و تغییرات هورمونی را که بیماری را پیش میبرند، نیز افت میدهد.
چاقی یکی از عوامل مهم خطر آرتروز است و علت آن فقط سختی اضافه روی مفاصل نیست. سطح بالای مولکولهای التهابی در خون و مفصل میتواند غضروف را صدمه بزند و بیماری را بدتر کند. ورزش منظم میتواند این روال را افت دهد، التهاب را کم کند، صدمه سلولی را محدود کند و حتی فعالیت برخی ژنها را تحت تأثیر قرار دهد.
اکنون دارویی وجود ندارد که مسیر آرتروز را تحول دهد. جراحی معاوضه مفصل برای برخی افراد زندگیشان را بهبود میبخشد، اما عملی بزرگ است و همیشه نتیجه پیروزیآمیز ندارد. ورزش باید در ابتدا امتحان بشود و در همه مرحله های بیماری ادامه یابد. ورزش عوارض زیاد کمتری دارد و مزایا تعداد بسیاری برای سلامت عمومی بدن به همراه میآورد.
آرتروز فقط فرسودگی مفصل نیست؛ این بیماری تحت تأثیر قوت عضلات، التهاب، سوختوساز بدن و سبک زندگی شکل میگیرد. ورزش منظم و موثر میتواند همه این عوامل را همزمان تحت کنترل قرار دهد، غضروف را محافظت کند، مفصل را تحکیم کند و سلامت کلی بدن را بهبود دهد. قبل از این که جراحی نقل بشود، حرکت و ورزش یکی از مؤثرترین درمانهایی است که داریم.
[ad_2]
دسته بندی مطالب





